|
In Nederland geven we elk jaar miljarden uit aan nieuwe kleren. Deze komen vaak van conventionele modewinkels zoals H&M, Primark of ZARA. Er zijn altijd nieuwe collecties, daarom wordt de kleding uit deze winkels ook wel fast fashion genoemd. Maar wat is er nu precies zo schadelijk aan fast fashion voor het milieu? Laten we eens kijken naar het voorbeeld van een T-shirt. In de eerste plaats is er het enorme verbruik van hulpbronnen. Dit begint met de teelt van het katoen waarvan een T-shirt wordt gemaakt. Katoen heeft veel water nodig om te groeien. Bovendien gebruiken de boeren enorme hoeveelheden bestrijdingsmiddelen om hun opbrengst te verhogen. Deze pesticiden zijn echter niet alleen schadelijk voor de gezondheid van de werknemers, zij verontreinigen ook het grondwater. Een T-shirt heeft dus al veel milieuschade aangericht nog voor het genaaid is. Van de katoenvelden gaat het dan naar de textielfabrieken – meestal in lagelonenlanden zoals Bangladesh. Daar wordt het katoen verwerkt en geverfd. Ook hier worden veel vervuilende stoffen gebruikt – minstens een hele kilogram vervuilende stoffen voor één kilogram kleding – zoals koper, arsenicum of cadmium. Voor het verven is weer veel water nodig, zo’n 60 liter voor één kilogram garen. Pas daarna kunnen de naaisters de stof tot een overhemd naaien, dat vervolgens weer over duizenden kilometers naar de winkels hier moet worden vervoerd. Zo zie je maar: de eco-balans van onze kleding is gigantisch. Er is 3.000 liter water nodig om één T-shirt te maken – dat heeft het milieu-instituut in München berekend. Tegen de tijd dat het ons bereikt, legt het T-shirt wel 18.000 kilometer af. En de CO2-uitstoot van de textielindustrie is dus ook enorm: de productie van onze kleding was in 2015 wereldwijd goed voor zo’n 1,7 miljard ton CO2 in de atmosfeer. Duurzame productie |
